Zwemmen naast de boot: Coördinatie en Vertrouwen

Een nieuw onderdeel dat ik niet kon oefenen tijdens mijn voorbereiding op Lanzarote was het zwemmen naast een boot. Gelukkig had Paul me vooraf van de nodige tips en adviezen voorzien.

Een week voor de oversteek kreeg ik de kans om dit één keer te testen, en dat bleek ontzettend waardevol voor mijn gemoedstoestand. De ‘horror-scenario’s’ in mijn hoofd—zoals de schroef die mijn hand eraf hakt—kon ik wegstrepen toen ik eenmaal had gezien waar alles op de boot zat.
Ook het gevoel om naast een boot te zwemmen was geruststellend. Ik ontdekte dat de boot niet zomaar over mij heen kon varen en welke plek naast de boot het prettigst zwemt.

Tijdens de overtocht was het in het begin nog even wennen. De boot voer links van mij, en verder zag ik niets—geen oriëntatiepunten, alleen maar water… Ook onder water zag ik niets, waardoor ik moeite had om mijn snelheid in te schatten.
Waar ik op Lanzarote de bodem kon zien en oriëntatiepunten had op het strand, moest ik nu volledig vertrouwen op mijn gevoel.

Na het eerste uur, tijdens de eerste voedingsstop, hoorde ik dat ik al 3 km had gezwommen.
Dit gaf me het vertrouwen dat mijn inschatting van afstand en snelheid klopte met de werkelijkheid.

Wist je dat veel boten moeite hebben om op dezelfde langzame zwemsnelheid te varen?

Daarom wordt vaak een parachute gebruikt—een grote zak achter de boot die de boot afremt en het makkelijker maakt om in hetzelfde tempo te blijven als de zwemmer.

Het was een leerzaam proces om te ontdekken hoe je moet zwemmen en navigeren naast een boot, als alles om je heen onbekend en onzichtbaar is.
Dit vereiste niet alleen vertrouwen in mezelf, maar ook in de kwaliteiten van mijn team.